Wprowadzenie – czym jest orzeczenie o winie w sprawie rozwodowej?
Orzekając rozwód, sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia (art. 57 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód (art. 56 § 1 k.r.o.). Aby skutecznie wykazać winę małżonka, niezbędne jest przedstawienie, że doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia z przyczyn leżących po stronie małżonka. Sąd bada naruszenia obowiązków małżeńskich, takich jak wierność, współdziałanie, wzajemny szacunek i pomoc (art. 23 k.r.o.).
Za zawinione, na gruncie przepisów rozwodowych, uznaje się działania lub zaniechania małżonka będące wyrazem jego woli, które stanowią naruszenie obowiązków wynikających z przepisów prawa małżeńskiego lub zasad współżycia społecznego i prowadzą do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia. Nie jest przy tym konieczne, dla przypisania małżonkowi winy, objęcie jego zamiarem spowodowania rozkładu pożycia. Wystarczy możliwość przewidywania znaczenia i skutków takiego działania lub zaniechania (Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 stycznia 2004 r., sygn. IV CK 406/02).
Typowe przyczyny to zdrada, przemoc, uzależnienia, rażące zaniedbania domowe, hazard, długotrwałe opuszczenie oraz marnotrawienie majątku rodzinnego. W praktyce sądowej liczy się spójny zestaw dowodów, chronologia zdarzeń oraz wyraźny związek przyczynowy między zachowaniem małżonka a rozpadem związku. W pozwie lub odpowiedzi warto złożyć konkretne wnioski dowodowe, wskazać świadków, dołączyć dokumenty i przedstawić precyzyjną oś czasu zdarzeń.
Jakie dowody są najskuteczniejsze w sprawie o winę?
Najmocniejsze są dokumenty urzędowe i spójne, wzajemnie potwierdzające się materiały. Dużą wagę w postępowaniu rozwodowym z orzekaniem o winie mają:
- prawomocne wyroki karne (np. za znęcanie się, uszkodzenie mienia, groźby karalne),
- notatki policji z interwencji domowych,
- „Niebieska Karta” sporządzona przez odpowiednie służby,
- zaświadczenia lekarskie, obdukcje i karty informacyjne z SOR dokumentujące obrażenia,
- dokumentacja z ośrodków pomocy społecznej (zaświadczenia o wsparciu, interwencjach),
- decyzje sądu o zakazie zbliżania się lub kontaktowania,
- korespondencja mailowa, SMS-y, wydruki z komunikatorów (np. Messenger, WhatsApp),
- zdjęcia obrażeń, zniszczonego mienia, dokumentujące warunki mieszkaniowe,
- nagrania rozmów i filmów (legalnie pozyskane),
- potwierdzenia przelewów dokumentujące marnotrawienie majątku, alimenty dla kochanki/kochanka, wydatki na hazard,
- rachunki za usługi noclegowe, restauracje, bilety lotnicze świadczące o zdradzie,
- bilingi telefoniczne (po uzyskaniu dostępu na drodze prawnej),
- zaświadczenia z ośrodków terapii uzależnień, kart leczenia odwykowego,
- raporty licencjonowanego detektywa działającego zgodnie z ustawą o usługach detektywistycznych.
Zeznania świadków wzmacniają obraz dowodowy, gdy są konkretne, spójne i zgodne z innymi dowodami. Często skuteczniejszy jest zestaw kilku różnorodnych dowodów wzajemnie się potwierdzających niż jeden, nawet bardzo mocny dowód.
Czy nagrania i wiadomości mogą posłużyć jako dowód?
W postępowaniu cywilnym niedopuszczalne jest prowadzenie dowodu z nagrań uzyskanych w sposób przestępczy, z naruszeniem art. 267 k.k. Nie jest natomiast wyłączone wykorzystanie dowodu z niebędącego wynikiem przestępstwa nagrania utrwalającego rozmowę, w której uczestniczy nagrywający (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2016 r., sygn. II CSK 478/15).
Nagrania i wiadomości mogą być dowodem, jeśli pozyskano je legalnie i można potwierdzić ich autentyczność. Nagranie rozmowy, w której uczestniczysz, jest zwykle dopuszczalne jako dowód, a w takiej sytuacji – jak uznał Sąd Najwyższy – nie dochodzi do naruszenia żadnego z dóbr osobistych, w szczególności tajemnicy korespondencji (wyrok SN z dnia 25 kwietnia 2003 r., IV CKN 94/01). Brak zgody wymaga każdorazowo przeprowadzenia przez konkretny skład sędziowski oceny, czy dowód – ze względu na swoją treść i sposób uzyskania – nie narusza konstytucyjnie gwarantowanego (art. 47 Konstytucji) prawa do prywatności osoby nagranej, a jeżeli tak, to czy naruszenie tego prawa może znaleźć uzasadnienie w potrzebie zapewnienia innej osobie prawa do sprawiedliwego procesu (art. 45 Konstytucji).
Niedopuszczalne jest (aczkolwiek stosowane): – włamywanie do cudzych kont mailowych lub komunikatorów, – instalowanie podsłuchów w rozmowach, w których nie uczestniczysz (art. 267 § 3 k.k.), – przejmowanie korespondencji adresowanej do drugiej osoby.
Nielegalne pozyskanie materiałów może skutkować pociągnięciem do odpowiedzialności karnej (art. 267 k.k.) oraz wyłączeniem dowodu w postępowaniu cywilnym lub karnym.
Jak zabezpieczyć nagrania i wiadomości? – Eksportuj pełne konwersacje z zachowaniem metadanych (data, godzina, nadawca), – Nie edytuj plików – zachowaj oryginały na urządzeniu, – Jeśli to możliwe, wykonaj binarne kopie nośników, – Udokumentuj łańcuch przechowywania dowodów (kto, kiedy, gdzie przechowywał materiał), – Przy sporach technicznych sąd może dopuścić dowód z opinii biegłego z zakresu informatyki śledczej.
Jak legalnie zbierać dowody bez naruszania prawa?
Zbieraj wyłącznie dowody, do których masz legalny dostęp, i nie łam tajemnicy komunikacji.
Dozwolone działania: – przechowywanie własnych wiadomości, e-maili i zdjęć, – nagrywanie rozmów, w których sam uczestniczysz, – zabezpieczanie rachunków, przelewów, umów, potwierdzeń wizyt, – dokumentowanie interwencji służb (wzywanie policji, straży miejskiej), – gromadzenie zaświadczeń lekarskich, psychologicznych, z pomocy społecznej, – robienie kopii zapasowych materiałów bez zmiany ich treści.
Działania zabronione (aczkolwiek wykorzystywane w praktyce): – łamanie haseł do cudzych kont, – instalowanie szpiegowskich aplikacji na telefonach lub komputerach małżonka, – zakładanie podsłuchów w rozmowach, w których nie uczestniczysz, – instalowanie GPS bez zgody właściciela pojazdu, – przeglądanie cudzej korespondencji i prywatnych nośników danych, – fałszowanie materiałów lub ingerencja w pliki, – publiczne ujawnianie wrażliwych danych osobowych stron – może naruszać przepisy RODO (Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679) i spowodować odpowiedzialność cywilną oraz administracyjną.
W razie ryzyka utraty kluczowego materiału dowodowego można złożyć do sądu wniosek o zabezpieczenie dowodu (art. 730 k.p.c.).
Jak przygotować świadków do zeznań na rozprawie?
Świadek powinien mówić prawdę, konkretnie i wyłącznie z własnej wiedzy. Warto omówić z prawnikiem przebieg posiedzenia i możliwe pytania strony przeciwnej.
Zasady dla świadka: – Przypomnieć sobie dokładnie daty, miejsca i kolejność zdarzeń, – Unikać domysłów, plotek i informacji z „drugiej ręki”, – Nie omawiać treści zeznań z innymi świadkami przed rozprawą, – Zabrać na rozprawę dokumenty, o których będzie mówił (np. SMS-y, zdjęcia), – Mówić na sali jasno, spokojnie i odpowiadać na pytania – w razie wątpliwości prosić o doprecyzowanie, – Pamiętać, że obecność na sali przed zeznaniami bywa wyłączona przez sąd, co pomaga zachować niezależność relacji.
Świadek składa zeznania pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (art. 233 § 1 k.k.).
Jak dokumentować przemoc lub zaniedbanie w związku?
Najważniejsze są szybkie zgłoszenia i rzetelna, powtarzalna dokumentacja.
Pomocne materiały dowodowe: – Obdukcje i karty informacyjne ze szpitala, dokumentacja medyczna z SOR, – Zdjęcia obrażeń ciała, zniszczonego mienia, warunków mieszkaniowych (ze znacznikiem daty), – Nagrania gróźb, awantur, agresywnych zachowań, – Wzywanie policji (112) – notatki policji, protokoły przesłuchań, – „Niebieska Karta” – procedura stosowana przy podejrzeniu przemocy domowej, – Zaświadczenia od psychologa, terapeuty, psychiatry dokumentujące stan zdrowia psychicznego ofiary i sprawcy, – Decyzje sądu o zakazie kontaktu lub zbliżania (art. 11a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie), – Zgłoszenia do ośrodków pomocy społecznej, Gminnych Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, – Opinie kuratora sądowego, informacje ze szkoły dotyczące dzieci (zaniedbania, przemoc wobec dzieci).
Wskazówki praktyczne: – Prowadź oś czasu zdarzeń (data, miejsce, opis, świadkowie), – Zapisuj daty i godziny interwencji służb, – Przechowuj materiały w bezpiecznym miejscu (np. u zaufanej osoby, w chmurze z zabezpieczeniem hasłem).
Jak sąd ocenia przyczyny rozkładu pożycia małżeńskiego?
Sąd bada, czy zerwane są więzi uczuciowe, fizyczne i gospodarcze oraz kto się do tego przyczynił. W orzecznictwie sądów przyjmuje się w zasadzie jednolicie, że rozkład pożycia jest trwały, jeżeli ustały wszystkie więzi łączące małżonków, zupełny, jeżeli więzi te ustały na tyle dawno, że wedle zasad doświadczenia życiowego powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi (wyrok SA w Katowicach z 12.03.2010, sygn. I ACa 51/10).
Obowiązuje zasada swobodnej oceny dowodów (art. 233 § 1 k.p.c.). Liczy się: – wiarygodność i spójność zeznań, – zgodność z doświadczeniem życiowym, – chronologia, skala i powtarzalność nagannych zachowań, – wpływ na wspólne życie i sytuację dzieci.
Zgodnie z orzecznictwem, każde przyczynienie się małżonka nawet w niewielkim zakresie do zaistnienia lub pogłębienia już istniejącego rozkładu stanowi zawinienie tego rozkładu (Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 7 sierpnia 2015 r., sygn. I ACa 185/15). Istotne jest również to, że związek jednego z małżonków z innym partnerem w czasie trwania małżeństwa, lecz po wystąpieniu zupełnego i trwałego rozkładu pożycia między małżonkami, nie daje podstawy do przypisania temu małżonkowi winy za ten rozkład (Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 września 2000 r., sygn. IV CKN 112/00).
Możliwe jest orzeczenie winy obu stron (wina obustronna). Jak wskazuje orzecznictwo, małżonek, który zawinił jedną z wielu przyczyn rozkładu pożycia, musi być uznany za współwinnego, chociażby drugi małżonek dopuścił się wielu i to cięższych przewinień (Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 10 lutego 2004 r., sygn. I ACa 1422/03).
Klauzule negatywne – kiedy sąd odmówi rozwodu?
Mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 2 k.r.o.). Jak wskazuje orzecznictwo, przedłużający się konflikt małżonków jest dla ich dzieci przeżyciem negatywnym, godzącym w poczucie stabilności, co wyklucza odmowę orzeczenia rozwodu ze względu na dobro wspólnych małoletnich dzieci (Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 listopada 1999 r., sygn. III CKN 799/99).
Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 3 k.r.o.).
Kiedy udowodnienie winy wpływa na orzeczenie alimentów?
Przy wyłącznej winie jednego małżonka roszczenie alimentacyjne drugiego jest szersze i dłuższe.
Małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego jest obowiązany do przyczyniania się do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego (obowiązek płacenia alimentów), jeżeli na skutek rozwodu nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego (art. 60 § 2 k.r.o.). Małżonek niewinny nie musi wykazywać, że rozwód pogorszył jego sytuację materialną. Jak wskazuje orzecznictwo, ocena, czy nastąpiło takie pogorszenie, zależy od porównania sytuacji, w jakiej niewinny małżonek znalazł się wskutek orzeczenia rozwodu, z sytuacją, w jakiej znajdowałby się, gdyby rozwodu nie orzeczono i gdyby pożycie małżonków funkcjonowało prawidłowo (Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 maja 1998 r., sygn. III CKN 186/98).
Nie musi wykazywać niedostatku. Obowiązek ten co do zasady nie jest ograniczony czasowo, wygasa jednak w razie zawarcia nowego małżeństwa przez uprawnionego (art. 60 § 3 zd. 1 k.r.o.).
Przy braku winy lub winie obu stron alimenty przysługują tylko w niedostatku (art. 60 § 1 k.r.o.). Gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni (art. 60 § 3 zd. 2 k.r.o.).
Jak współpracować z prawnikiem przy zbieraniu dowodów?
Dostarczaj pełne materiały, ustal cele i działaj według planu dowodowego.
Kroki współpracy: 1. Przygotuj oś czasu, listę zdarzeń, świadków i posiadane dokumenty. 2. Ustal priorytety: orzeczenie winy, alimenty, mieszkanie, kontakty z dziećmi, podział majątku. 3. Przekazuj oryginały i kopie bez edycji. 4. Prawnik pomoże dobrać wnioski dowodowe, złożyć je we właściwym momencie i we właściwej formie (konkretny środek + konkretny fakt + sposób przeprowadzenia). 5. Gdy potrzebne są analizy techniczne, możliwa jest opinia biegłego (np. informatyka śledcza, psychologia, psychiatria). 6. Możliwe jest wsparcie licencjonowanego detektywa działającego zgodnie z ustawą o usługach detektywistycznych (Dz.U. 2023 poz. 130). 7. Rozważ mediację, jeśli pozwala zabezpieczyć cele i dobro dzieci.
Co możesz zrobić teraz, by zabezpieczyć dowody przed sprawą?
Zrób kopie i ustabilizuj sytuację dowodową, nie naruszając prawa.
W praktyce pomocne są: – Kopie zapasowe wiadomości, zdjęć i dokumentów na bezpiecznym nośniku (pendrive, dysk zewnętrzny, chmura), – Zachowanie oryginałów na urządzeniach, wyłączenie automatycznego kasowania wiadomości, – Wydruki przelewów, rachunków, umów, wyciągów bankowych, – Zdjęcia istotnych miejsc i przedmiotów, także z widoczną datą (metadane), – Notatnik z osią czasu i listą świadków, – Zgłaszanie przemocy i wzywanie służb w razie zagrożenia, – Wniosek o zabezpieczenie dowodu (art. 730 k.p.c.), jeśli grozi utrata kluczowego materiału, – Ograniczenie publikacji w mediach społecznościowych (FB, Instagram) – wszystko może być wykorzystane w sądzie, – Zmiana haseł do własnych kont, zabezpieczenie urządzeń.
Podsumowanie – co decyduje o skutecznym udowodnieniu winy?
Sprawa o winę wymaga rzetelnych dowodów i spójnej strategii. Świadome działania, spokojny plan i legalnie zebrane materiały zwiększają szanse na przekonanie sądu i ochronę Twoich praw. Liczy się: – kompleksowość – zestaw różnych dowodów wzajemnie się potwierdzających, – legalność – dowody pozyskane zgodnie z prawem, – autentyczność – materiały niezmienione, z zachowanym kontekstem, – spójność – chronologia, powtarzalność zachowań, związek przyczynowy.
Umów konsultację z adwokatem prawa rodzinnego i ustal plan działania.
Podstawy prawne
- Art. 56 k.r.o. – przesłanki rozwodu, klauzule negatywne (dobro dzieci, zasady współżycia społecznego, żądanie małżonka wyłącznie winnego)
- Art. 57 k.r.o. – orzekanie o winie rozkładu pożycia
- Art. 23 k.r.o. – obowiązki małżeńskie (wierność, współdziałanie, pomoc)
- Art. 60 k.r.o. – alimenty po rozwodzie w zależności od winy
- Art. 233 § 1 k.p.c. – swobodna ocena dowodów
- Art. 267 k.k. – przestępstwo podsłuchu
- Art. 730 k.p.c. – zabezpieczenie dowodu
- Rozporządzenie RODO (UE) 2016/679 – ochrona danych osobowych
- Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. 2023 poz. 1064)
- Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych (Dz.U. 2023 poz. 130)
- Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. 2021 poz. 1249)
Orzecznictwo
- Wyrok SA w Katowicach z 12.03.2010, sygn. I ACa 51/10 – definicja zupełnego i trwałego rozkładu pożycia
- Wyrok SN z 25.04.2003, sygn. IV CKN 94/01 – dopuszczalność nagrań rozmów, w których uczestniczy nagrywający
- Wyrok SN z 22.04.2016, sygn. II CSK 478/15 – niedopuszczalność dowodów z nagrań uzyskanych w sposób przestępczy
- Wyrok SN z 28.10.1980, sygn. III CRN 222/80 – alimenty małżonka niewinnego, porównanie sytuacji
- Wyrok SN z 16.07.1998, sygn. I CKN 524/98 – przesłanki roszczeń alimentacyjnych, niedostatek
- Wyrok SN z 24.09.1999, sygn. I CKN 444/99 – istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego
- Uchwała SN z 16.04.1975, sygn. III CZP 22/75 – przedłużenie obowiązku alimentacyjnego, wyjątkowe okoliczności
- Uchwała SN z 18.03.1968, sygn. III CZP 70/66 – wytyczne dotyczące art. 56 i 58 k.r.o., zasady współżycia społecznego
FAQ – najczęściej zadawane pytania
1. Czy muszę mieć dowody na winę małżonka, aby uzyskać rozwód?
Nie. Rozwód można uzyskać również bez orzekania o winie, na zgodny wniosek małżonków (art. 57 § 2 k.r.o.). Jednak orzeczenie o winie ma istotne skutki prawne: wpływa na alimenty, podział majątku, a czasem także na kontakty z dziećmi. Jeśli zależy Ci na alimentach lub chcesz, aby sąd stwierdził, że to małżonek jest odpowiedzialny za rozpad małżeństwa – musisz zgromadzić przekonujące dowody.
2. Co to znaczy „wyłączna wina” małżonka?
Wyłączna wina oznacza, że jeden małżonek swoim zachowaniem spowodował rozpad małżeństwa, a drugi małżonek nie dopuścił się żadnych naruszeń obowiązków małżeńskich. Sąd może też orzec winę obustronną (obie strony przyczyniły się do rozkładu) lub stwierdzić, że żadna ze stron nie ponosi winy. Wyłączna wina ma kluczowe znaczenie dla alimentów – małżonek niewinny może żądać alimentów nawet bez niedostatku, jeśli jego sytuacja materialna uległa istotnemu pogorszeniu.
3. Czy zdrada małżeńska to zawsze wina w sprawie rozwodowej?
Zdrada jest naruszeniem obowiązku wierności małżeńskiej (art. 23 k.r.o.) i zazwyczaj stanowi przesłankę winy. Jednak sąd ocenia każdy przypadek indywidualnie. Jeśli np. do zdrady doszło już po faktycznym rozpadzie małżeństwa (gdy małżonkowie przestali ze sobą współżyć, prowadzili osobne gospodarstwa), sąd może uznać, że zdrada nie była przyczyną rozkładu pożycia, lecz jego skutkiem. Dlatego ważne jest wykazanie, że zdrada nastąpiła przed lub w trakcie istnienia więzi małżeńskiej.
4. Ile kosztuje sprawa o rozwód z orzekaniem o winie?
Opłata sądowa od pozwu o rozwód wynosi obecnie 600 zł (jeśli nie ma małoletnich dzieci) lub nie pobiera się opłaty, jeśli strony mają wspólne małoletnie dzieci (art. 38 ust. 1 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Koszty zastępstwa prawnego zależą od indywidualnych ustaleń z adwokatem – zazwyczaj wahają się od kilku do kilkunastu tysięcy złotych, w zależności od skomplikowania sprawy. W razie wygranej sąd może zasądzić koszty procesu (w tym koszty zastępstwa prawnego) od strony przegrywającej.
5. Jak długo trwa sprawa o rozwód z orzekaniem o winie?
Sprawa rozwodowa z orzekaniem o winie trwa zazwyczaj od 6 miesięcy do 2 lat często też dłużej, w zależności od: – obciążenia sądu, – liczby świadków i dowodów, – konieczności przeprowadzenia wywiadów kuratorskich, opinii biegłych, – liczby rozpraw, – obecności sporu o alimenty, podział majątku, kontakty z dziećmi.
Sprawy bez sporów rozstrzygane są szybciej. Rozwód bez orzekania o winie i bez sporów może zakończyć się nawet w kilka miesięcy.
6. Czy mogę żądać alimentów po rozwodzie, jeśli oboje jesteśmy winni?
Tak, ale tylko w razie niedostatku (art. 60 § 1 k.r.o.). Niedostatek to stan, w którym własnymi siłami nie jesteś w stanie zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb życiowych. Obowiązek alimentacyjny w takim przypadku wygasa z upływem 5 lat od orzeczenia rozwodu, chyba że sąd przedłuży ten termin ze względu na wyjątkowe okoliczności (np. ciężka choroba, kalectwo).
7. Czy mogę nagrać rozmowę z małżonkiem i użyć nagrania w sądzie?
Tak, jeśli sam jesteś uczestnikiem rozmowy. Wyrok Sądu Najwyższego z 22 kwietnia 2016 r. (sygn. II CSK 478/15) potwierdził, że nagranie rozmowy, w której uczestniczysz, nie jest przestępstwem i może być dowodem w sądzie. Sąd jednak oceni, czy dowód nie narusza konstytucyjnie gwarantowanych praw osoby nagranej (prawo do prywatności, art. 47 Konstytucji). Niedopuszczalne jest nagrywanie rozmów, w których nie uczestniczysz (podsłuch) – to przestępstwo (art. 267 § 3 k.k.).
8. Czy sąd zawsze orzeka rozwód, jeśli doszło do rozkładu pożycia?
Nie zawsze. Sąd odmówi rozwodu, jeśli: – ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci (art. 56 § 2 k.r.o.), – orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (np. jeden z małżonków jest nieuleczalnie chory, wymaga opieki, a rozwód stanowiłby dla niego rażącą krzywdę), – rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny, a drugi małżonek nie wyraża zgody (art. 56 § 3 k.r.o.) – chyba że odmowa zgody jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
9. Czy mogę zmienić zdanie w trakcie sprawy rozwodowej?
Tak. Możesz wycofać pozew (art. 203 k.p.c.) lub cofnąć zgodę na rozwód bez orzekania o winie. Jeśli jesteś powodem, możesz cofnąć pozew do momentu zamknięcia rozprawy. Jeśli jesteś pozwanym i wcześniej wyraziłeś zgodę na rozwód bez orzekania o winie, możesz tę zgodę cofnąć – także w drugiej instancji (apelacji). Sąd musi uwzględnić aktualną wolę stron w chwili orzekania.
10. Czy wyrok rozwodowy z orzeczeniem o winie można zmienić?
Wyrok rozwodowy jest prawomocny i ostateczny – nie można zmienić samego rozstrzygnięcia o rozwodzie ani o winie. Można jednak w osobnym postępowaniu zmienić alimenty (art. 138 k.r.o.), władzę rodzicielską (art. 106 k.r.o.) lub kontakty z dzieckiem (art. 113 k.r.o.), jeśli zmieniły się okoliczności. Można również domagać się wznowienia postępowania (art. 399 k.p.c.), jeśli wykryto nowe dowody lub okoliczności, które mogłyby mieć wpływ na orzeczenie.
Jak wybrać najlepszego dla mnie adwokat do rozwodu ?
Skontaktuj się z adwokatem Wojciechem Borowikiem – ekspertem w prawie rodzinnym w Gdańsku i województwie pomorskim
Wojciech Borowik to uznany specjalista w dziedzinie prawa rodzinnego, działający z powodzeniem w Gdańsku oraz w całym województwie pomorskim, w tym w takich miastach jak Gdynia, Sopot, Wejherowo, Rumia, Reda, Tczew, Pruszcz Gdański, Starogard Gdański, Chojnice, Malbork, Kwidzyn, Lębork, Bytów, Kościerzyna, Puck i Kartuzy. Wieloletnie doświadczenie, gruntowna znajomość aktualnego orzecznictwa oraz indywidualne podejście do każdego klienta sprawiają, że Kancelaria Adwokacka prowadzona przez adwokata Borowika zyskała zaufanie wielu rodzin poszukujących profesjonalnej pomocy prawnej w najtrudniejszych życiowych sytuacjach.
Dlaczego warto wybrać adwokata Wojciecha Borowika?
- Specjalizacja w prawie rodzinnym, specjalizacja w rozwodach z orzeczeniem o winie – w tym w prowadzeniu spraw rozwodowych z orzekaniem o winie, alimentach po rozwodzie, podziale majątku, kontaktach z dziećmi, władzy rodzicielskiej.
- Kompleksowe wsparcie – od pierwszej konsultacji, przez strategię dowodową, reprezentację w sądzie, aż po wykonanie wyroku.
- Aktualna wiedza – znajomość najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego, sądów apelacyjnych i okręgowych oraz zmian legislacyjnych.
- Indywidualne podejście – wypracowanie optymalnej linii dowodowej dostosowanej do Twojej sytuacji życiowej i celów.
- Dyskrecja i zaufanie – pełne poszanowanie prywatności, poufność rozmów.
Zakres usług w sprawach rozwodowych:
- Pomoc w przygotowaniu pozwu o rozwód z orzekaniem o winie,
- Reprezentacja w postępowaniu rozwodowym,
- Przygotowanie strategii dowodowej: dokumenty, świadkowie, nagrania, raport detektywa,
- Ustalenie winy rozkładu pożycia i jej udowodnienie w sądzie,
- Alimenty po rozwodzie – dla małżonka i dzieci,
- Podział majątku małżeńskiego, zniesienie współwłasności,
- Kontakty z dziećmi, władza rodzicielska,
- Zmiana orzeczenia o alimentach, władzy rodzicielskiej, kontaktach,
- Mediacje rodzinne.
Umów konsultację już dziś!
Jeśli rozważasz rozwód z orzekaniem o winie, potrzebujesz pomocy w zebraniu dowodów lub chcesz uzyskać alimenty po rozwodzie – skontaktuj się z Kancelarią Adwokacką Wojciecha Borowika.
Indywidualna konsultacja pozwoli wypracować optymalną linię dowodową dostosowaną do Twojej sytuacji życiowej oraz aktualnego orzecznictwa.
Nie czekaj – sprawdzona pomoc prawna to klucz do skutecznej ochrony Twoich praw i dobra Twoich dzieci.
Tekst ma charakter informacyjny i nie stanowi porady prawnej. W indywidualnych sprawach zaleca się konsultację z adwokatem lub radcą prawnym.
